ადამიანები

„გვინდა, რომ იყოს მშვიდობა“, – უკრაინელი მოსწავლეები გორში 

უკრაინაში საომარი მოქმედებები თვეზე მეტია გრძელდება. ომს გამოქცეული უკრაინელი ოჯახები საქართველოში ომის დაწყებიდან მალევე ჩამოვიდნენ და ახალი ცხოვრების დასაწყებად უამრავ სირთულეს შეეჭიდნენ. ახალ რეალობასთან შეგუება განსაკუთრებით იმ ბავშვებს უჭირთ, რომლებსაც მშობლიური ქალაქების დატოვება და უცხო ქვეყანაში წამოსვლა მოუხდათ. ახლა ისინი სწავლას საქართველოს სხვადასხვა სკოლაში განაგრძობენ.

“მინდა რომ იყოს მშვიდობა უკრაინაში, საქართველოსა და მთელს მსოფლიოში”, – ესაა სურვილი ქართველი და უკრაინელი მოსწავლეებისა, რომლებმაც ერთმანეთი გორის მე-12 საჯარო სკოლაში გაიცნეს.

6 წლის გიორგი უკრაინიდან საქართველოში ორი კვირის წინ ჩამოვიდა. ოჯახთან ერთად ის ახლა გორში ცხოვრობს. წელს სკოლაში პირველად მივიდა, საომარი მოქმედებების დაწყების გამო კი, მშობლიური ქალაქის დატოვება მოუხდა და ახლა სწავლას გორის მე-12 სკოლის პირველ კლასში განაგრძობს.

მან ქართული ენა ჯერ არ იცის, თუმცა მისი დედა, ოლია ქართულ ენას ფლობს. მისი თქმით, იმედი აქვს, რომ მისი შვილიც მალე აითვისებს ქართულ ენას და მის კლასელებს უკრაინულსაც ასწავლის.

ოლია კარავანი

“დაახლოებით, ორი კვირაა საქართველოში ვართ, ჯერ თბილისში ვიყავით და შემდეგ გორში ჩამოვედით, ჩვენი შვილი დღეს მოვიყვანეთ ამ სკოლაში, ყველა სითბოთი და სიყვარულით დაგხვდა. ვიმედოვნებ, რომ ჩვენი შვილი ძალიან მალე შეეგუება აქაურობას და ქართულსაც ისწავლის”.

გიორგი კარავანს და მის თანამემამულეს, მე- 6 კლასელ ანტონი ლებიდენკოს სკოლამ საზეიმო დახვედრა მოუწყო. საკლასო ოთახებში შესვლამდე სკოლის ადმინისტრაცია და მოსწავლეები ტაშით, საქართველოსა და უკრაინის ჰიმნით შეხვდნენ.

ანტონი ლებიდენკო

“დავიბადე, ხარკოვში იქ ვსწავლობდი. ახლა ჩამოვედი გორში, აქ გავაგრძელებ სწავლას, ძალიან მომწონს აქაურობა და იმედი მაქვს, ბევრ მეგობარს შევიძენ. გორში ჩამოსვლამდე ვიყავი თბილისში, შემდეგ ბათუმში და ახლა აქ ვარ”.

ინფორმაციისთვის, მე-12 სკოლის გარდა, უკრაინელი მოსწავლე მიიღო გორის მე-3 საჯარო სკოლამ, ასევე ერთ მოსწავლეს მიიღებს გორის მე-6 საჯარო სკოლაც.

დატოვეთ კომენტარი

ავტორის შესახებ

ხატია მუმლაძე

ხატია მუმლაძე არის "მოზაიკას" ჟურნალისტი 2018 წლიდან.